ฉันย้ายไปโตเกียวเพื่อเรียนมหาวิทยาลัย ชีวิตฉันคนเดียวควรจะเต็มไปด้วยความหวัง แต่ไม่ทันรู้ตัว ชีวิตก็กลายเป็นชีวิตที่ไร้สีสัน ไร้ผู้คนให้พูดคุยด้วย วันหนึ่ง ลุยซา แม่เลี้ยงเดี่ยวที่มีลูกสาวตัวน้อยย้ายเข้ามาอยู่ในห้องข้างๆ ด้วยเหตุผลบางอย่าง ฉันปล่อยให้เธออยู่คนเดียวไม่ได้ เฝ้ามองเธอดิ้นรนเพื่อเป็นแม่ แม้เธอจะตัวเล็กก็ตาม มันควรจะเป็นแค่สิ่งเล็กๆ น้อยๆ แต่เมื่อเธอยิ้มและพูดว่า "ขอบคุณ" มันกลับทำให้ฉันรู้สึกซาบซึ้งใจจริงๆ...