“ผ่านไปสองปีแล้วนับตั้งแต่ปิดเทอมฤดูร้อนครั้งนั้น...” เมื่อฉันได้พบเธอโดยบังเอิญที่โตเกียว ความรู้สึกที่ฉันมีต่อเธอนั้นซับซ้อน แต่ก็เต็มไปด้วยความรักที่บริสุทธิ์ ฤดูร้อนปีนั้น ฉันสูญเสียพรหมจรรย์ไปจากความสัมพันธ์ทางกายของเรา ซึ่งเป็นความทรงจำพิเศษสำหรับฉัน และเป็นตัวเร่งที่ทำให้ความผูกพันระหว่างฉันกับเธอแน่นแฟ้นยิ่งขึ้น ในขณะเดียวกัน เมื่อฉันเห็นเธอกำลังจะก้าวเดินใหม่หลังการหย่าร้าง ความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะปกป้องเธอก็เริ่มเติบโตขึ้น ทันทีที่ฉันพูดคำขอแต่งงาน ฉันเห็นดวงตาของเธอมีน้ำตาคลอเบ้า และฉันแน่ใจว่าฉันได้สัมผัสหัวใจของเธอ และรู้สึกถึงสายสัมพันธ์อันเป็นโชคชะตา เราไล่ตามกันจนถึงเช้า ไม่ใช่เพราะความปรารถนาเพียงอย่างเดียว แต่เพราะเราแสวงหาความผูกพันที่ลึกซึ้งเพื่อรักษาบาดแผลทางอารมณ์ของกันและกัน ความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะ “สร้างอนาคตกับเธอ” ผุดขึ้นมาจากส่วนลึกของหัวใจฉัน... [นี่คือภาคต่อของ TPIN039 "ครั้งแรกในวันฤดูร้อน"]